Sri Lanka voor beginners deel 8

Zweden en Draken
Eén van de meest bijzondere gebieden voor vogelaars is het Sri Lanka Rainforest reservaat. Wij hebben dus een bezoek van twee dagen ingepland, in de Blue Magpie Lodge. De blue magpie, blauwe ekster, staat heel hoog op mijn verlanglijstje. Endemisch en schitterend van kleur. Hoopvol beginnen wij aan de rit door het groene heuvelland, richting regenwoud. Als we op ongeveer een half uur van onze bestemming zijn, worden we tegengehouden door wat lokale bewoners. We kunnen niet verder. Verderop is vannacht een man aangevallen en gedood door een olifant. Al het derde slachtoffer in een maand tijd. Ze willen dat er nu maatregelen worden genomen door de autoriteiten en dus laten ze het lijk liggen. Net zolang tot er iets aan gedaan wordt. Een simpele en effectieve manier om de overheid tot actie te dwingen. Dat zouden we in Nederland ook vaker moeten doen op gevaarlijke kruispunten. Moet je zien hoe snel er dan een rotonde aangelegd wordt. En tot die tijd is het ook een natuurlijke verkeersdrempel.

Sinharaja Rainforest
Een vriendelijke jongeman op een motor leidt ons via een binnenweggetje weer terug naar onze route en even later arriveren we bij de lodge aan de rand van het regenwoud. Meteen gaat het regenen. Heerlijk, zo'n voorspelbaar klimaat. Als het na een paar uur droog is, maken we met onze gids een klein kennismakingswandelingetje in het bos. Met uiterst modieuze bloedzuigersokken over onze eigen broek en sokken, want behalve om de rijkdom aan vogels staat het regenwoud ook bekend om zijn ruime aanbod aan bloedzuigers. Slechts twee maal moet ik een dorstige bloedzuiger onderbreken in zijn zoektocht naar mijn aderen, dus dat valt alleszins mee. Het is nog steeds grijs en vochtig; we zien niet veel vogels, maar wel maar liefst drie nieuwe endemische soorten: de orange-billed babbler, de plum-headed parakeet en de Sri Lankan hanging parrot. Ik wil graag hier even benadrukken dat ik deze namen niet verzin, maar dat ze inderdaad zo te boek staan in ' Birds of Sri Lanka'. In onze minder bloemrijke cultuur beperken we ons tot zwarte kraai of houtduif. Nou ja, en beflijster, maar of we daar nou trots op moeten zijn.

Orange-billed Babbler
Black Bulbul
De volgende dag maken we een lange wandeling door het woud, vergezeld door een lokale gids. Deze ijverige jongeman doet zijn uiterste best voor ons. Hij stort zich in greppels en struikgewas om bijzonderheden op te sporen en slaagt op deze manier in om ons een Sri Lankan frogmouth te tonen. Dat is een grotesk uitziende vogel, familie van de nachtzwaluw, die overdag het liefst verscholen zit tussen de takken. Als ik mij moeizaam weer omhoog worstel uit de greppel, staat op het pad al een forse groep Chinezen klaar, die lucht hebben gekregen van de aanwezigheid van de Endeem en ook willen afdalen. Op de één of andere manier heeft dat altijd iets weg van een invasie bij Chinese toeristen.

'
Sri Lanka Frogmouth
Als wij een klein houten bezoekerscentrum bereiken, houden wij een pauze om even bij te komen van de vochtige warmte. Het vogelen is niet makkelijk in het woud. Slechts af en toe laat er één zich horen of zelfs zien en het is aan de scherpe ogen van de gids te danken dat we toch een mooie score opbouwen. Eigenlijk is net wachten op een zogenaamde 'feeding flock', een grote groep vogels van soms wel 15 verschillende soorten, die zich, al kwetterend, gezamenlijk door het regenwoud beweegt, op zoek naar voedsel. Helaas heeft zo'n buitenkans zich nog niet voorgedaan. Plotseling wijst onze gids op wat flitsende kleuren naast het huisje. Een blue magpie! Ik maak snel een aantal foto's, al is de belichting lastig onder het donkere gebladerte. Dan verschijnt er één aan de andere kant van het huis, op een lichte open plek. Hij scharrelt daar wat rond en heel voorzichtig laat ik mij zakken en wacht tot hij dichterbij komt. Maar dan wordt hij ook ontdekt door een luidruchtig etende collectie Zweden en onmiddellijk stormen zij nader om met hun iphones een foto te maken van de vogel. Een soort feeding flock, uiteindelijk. Ze hebben totaal geen oog voor mij en in enkele seconden is de blauwe ekster uiteraard verdwenen.
Sri Lanka Blue Magpie
Ik weet wel wat ik ga stemmen als in het volgende referendum het associatieverdrag met Zweden ter discussie staat. Het is maar goed dat we de wandeling afsluiten met nog een fotografisch buitenkansje. Een spectaculair gekleurde draak. En geen Zweed te bekennen.

Oriental Garden Lizard

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het verre oosten dichterbij

Het Hoge Noorden