Vogelaars op Lesbos

Het Griekse eiland Lesbos is één van de 'hotspots' om in het voorjaar vogelaars te zien. Dan strijken zij in grote aantallen neer en blijven een aantal dagen pleisteren om vervolgens weer terug te keren naar hun broedgebieden. De beste tijd om ze te fotograferen is in de 'gouden uurtjes' van de vroege avond. Ze zijn dan moe van de hele dag fourageren en behoorlijk benaderbaar. Het zijn veelal mannetjes, die hier verblijven. De meeste in het kenmerkende camouflagekleed. Over de functie van de buitensporig grote lenzen, die zij meedragen zijn de biologen het nog oneens. Waarschijnlijk spelen zij een rol bij het paringsritueel.
Ik heb me dit jaar aangesloten bij deze voorjaarstrek. Want, het moet gezegd, vogels zijn er ook op Lesbos. En niet de minste. Van Blonde Tapuiten tot Zwarte Ooievaars, in alle kleuren en uitvoeringen. In de dagen dat wij op het eiland verblijven, slaag ik er in om 17 soorten te zien, die ik nog nooit eerder gezien had. Dat is op mijn leeftijd, met het wat beperkter wordende zicht, een mooi aantal. Dit is alleen voor mijzelf. Ik loop er niet mee te koop. De 'die-hards' hier zouden er smakelijk om lachen.

Zwarte Ooievaar
Steltkluten
Oostelijke Blonde Tapuit

Zo raken wij bij de Tsiknias Rivier even in gesprek met een vogelaar, die al een dag of vier op het eiland vertoeft. Wij vertellen enthousiast over de Balkankwikstaart, die we zojuist gezien hebben, maar hij is niet onder de indruk. Ook het noemen van Baardgrasmus, Buidelmees en Zwartkopgors leidt niet tot enige positieve respons. 'Oh, ja, die zitten er zat. Als ik die allemaal ga opschrijven. Die hadden jullie nog niet gezien?' Een doorgewinterde vogelaar, die de vervoering van de amateurs meewarig beziet.

Balkankwikstaart

Ralreiger
De Ralreiger noem ik niet meer. Ik weet wanneer ik mijn meerdere gevonden heb. Dan signaleert hij mijn lens. Die wekt wel zijn belangstelling. 'De nieuwe 100-400? Zo, die krijgt wel aardige reviews. Als hij maar niet dezelfde focus problemen heeft als die andere. Leuke lens, hoor, maar die heb ik wel drie keer teruggebracht voor calibratie. ' Hij blijkt het over de 200-400 lens van Canon te hebben. Die leuke lens kost zo'n elfduizend euro. Met een paar rake zinnen heeft hij zich neergezet als serieuze en kapitaalkrachtige vogelfotograaf. ' Mag ik even de mfd proberen?' Dat wist ik gelukkig. De ' minimal focus distance', dus de minimale afstand waarop je met de lens nog scherp kunt stellen. Handig met vlinders en die zijn hier ook genoeg.

Koninginnenpage

Voordat ik antwoord kan geven heeft hij de lens al uit mijn handen gepakt en begint aan wat ringen te draaien. ' Hij doet het niet, o, wacht dan moet ik even hier van 3 meter tot oneindig instellen.' Een beetje zenuwachtig, omdat zijn autoriteit nu wat te lijden heeft, draait hij de ring op deze stand. Uiteraard zonder resultaat. Hij krijgt de bloem, waarop hij scherp wil stellen, nog niet in focus. Voorzichtig wijs ik hem er op dat hij juist de andere stand moet nemen' full', anders stelt de lens pas scherp vanaf drie meter. Mopperend en inmiddels bijna zwetend verandert hij de instelling.' Mmm dat hebben ze dan veranderd. Typisch Canon. Bij de 200-400 was het precies andersom.' Onzin, natuurlijk; een zielige poging om nog iets te redden. Haastig geeft hij de lens terug en loopt weer naar zijn auto. ' O ja', roep ik  'en de Ralreiger, die hebben we ook nog gezien vandaag.' Dat voelt fijn.

Grauwe Gors
We hebben ook leuke ontmoetingen. Zoals met de bevlogen jonge fotograaf en zijn vader. Hij trekt er 's morgens vroeg op uit, met de fiets, om onder een camouflagenet de komst van het Klein Waterhoen af te wachten. En toont ons de prachtige resultaten op het schermpje van zijn camera. Heerlijk. Ik doe dat niet meer. Ik ben bang dat ze me dan na drie weken onder het net vandaan moeten halen, omdat ik niet meer overeind heb kunnen komen. Als ze me vinden natuurlijk, want het is niet voor niets een camouflagenet. Maar ik vind het fantastisch dat hij die moeite doet. Het aantal soorten dat hij met zijn vader heeft gezien op Lesbos is ook flink wat groter dan dat van ons. Maar ik denk dat we precies evenveel genoten hebben

Strandplevier
Sporenkievit
Voor meer foto's uit Lesbos: https://www.flickr.com/photos/64301924@N05/sets/72157652183468270

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het verre oosten dichterbij

Het Hoge Noorden